1.
माझा जगावयाचा साधाच बेत आहे
मरणाकडे परंतू आयुष्य नेत आहे
मातीत पेरलेले दाणे गहाण माझे
वादात वाटणीच्या कोर्टात शेत आहे
आजन्म तुडविलेरे ज्यांनी कळ्या फुलांना
त्यांनाच पुष्पगुच्छे सरकार देत आहे
आपापल्या ठिकाणी सारेच भ्रष्ट जंतू
आडून देत आहे चोरून घेत आहे
पैशाविणा इथे मी आहे जरी भिकारी
पोटातल्या भुकेला म्हणतो मजेत आहे
आहे मला भरोसा बदलेल विश्व सारे
वारा नव्या युगाचा वेगात येत आहे
2.
कृत्रिम पावसाचे झालेत फोल दावे
मातीत कोरड्या ह्या माझेच मी रुजावे
निष्पर्ण झाड मी पण यावा वसंत वाटे
आहेत श्वास तोवर मी मोहरून घ्यावे
ही चंद्रकोर माझी लाडात वाढलेली
पैशाविना हिला मी उपवर कसे करावे
डोळ्यात रोज कांदा त्यांच्याच का रडे हा?
वाटू नये कुणा की मालास भाव द्यावे
आहे महेन आता ही एवढीच इच्छा
गालात वेदनेने माझे हसू जपावे
_____________________________
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा