ऋषिकेश दीपक ढवळे___तीन गझला


1.

तेंव्हा जरा जरासा डोळ्यात चंद्र होता
दिसला टपोर जेंव्हा गगनात चंद्र होता

जिद्धीस ह्या कळेना मी नाव काय देऊ
बर्बाद जिंदगी अन् स्वप्नात चंद्र होता

पोटातल्या भुकेची होती कुठे अमावस
अर्धाच पण तरीही ताटात चंद्र होता

पाठीवरून फिरला अन् शांत वाटले गं
आई तुझ्या खरोखर हातात चंद्र होता

आतील सागराला आली कुठून भरती
बहुतेक काल रात्री डोळ्यात चंद्र होता

हलकेच वेदनांनाही लाभली झळाळी
जेंव्हा उजाडण्याच्या दुःखात चंद्र होता

ह्याच्यामुळेच माझी कविता दिगंत झाली
मी मांडला मनस्वी शब्दात चंद्र होता

2.

हप्त्यामध्येच सारे आयुष्य काढल्यावर
मी कर्जमुक्त झालो हे श्वास फेडल्यावर

माझ्यासमोर देवा नैवेद्य ठेवला तू
अश्रू पिऊन माझी मी भूक मारल्यावर

हल्ली मनाप्रमाणे ताणून झोप येते
स्वप्नांस आपुल्या मी डोळ्यांत गाडल्यावर

मीही मजेत आहे तीही सुखात आहे
सारे खुशाल झाले संबंध तोडल्यावर

आता कुठून पक्षी यावेत गीत गाण्या
ठेवू नको अपेक्षा तू झाड कापल्यावर

मंदीर पाहिले मी मस्जीद पाहिली मी
तो भेटला अखेरी आईस भेटल्यावर

3. 

त्याचे घरटे प्रचंड सुंदर फायदा काय ?
आयुष्यच त्याचे वा-यावर फायदा काय  ?

तहान लागुन तडफडून तो मेला अंती
समोर होता अथांग सागर फायदा काय 

कडू बोलण्यामध्येच ज्याची हयात गेली
त्याच्या रक्तामध्येच साखर फायदा काय 

एखाद्याला नाही लागत झोप सुखाची
त्याच्या पायापाशी चादर फायदा काय 

तुझिया दारासमोर बसतो अंध भिकारी
चराचरातुन तुझाच वावर फायदा काय
_________________________________

1 टिप्पणी: